W języku niemieckim istnieje wiele zasad dotyczących pisowni, w tym również kwestia stosowania dużych i małych liter. W artykule tym omówimy te zasady i odpowiemy na pytanie, jaka forma pisowni jest poprawna w różnych sytuacjach.
Pisanie rzeczowników z dużej litery
W niemieckim istnieje zasada, zgodnie z którą rzeczowniki zawsze zapisuje się z wielkiej litery. Oznacza to, że każde rzeczownik zaczyna się od dużej litery, niezależnie od kontekstu czy pozycji w zdaniu. Przykłady takich rzeczowników to: Haus (dom), Auto (samochód), Apfel (jabłko).
Pisanie czasowników z dużej litery
W przeciwieństwie do rzeczowników, czasowniki zawsze zapisuje się z małej litery, chyba że występują na początku zdania. Wtedy należy je zapisać z wielkiej litery. Przykład: Ich gehe heute ins Kino. (Idę dzisiaj do kina.)
Pisanie przymiotników z dużej litery
Podobnie jak w przypadku czasowników, przymiotniki zapisuje się z małej litery, chyba że są używane jako pierwsze słowo w zdaniu. Wówczas należy je zapisać z wielkiej litery. Przykład: Schönes Wetter heute! (Ładna pogoda dzisiaj!)
Pisanie innych części mowy z dużej litery
Inne części mowy, takie jak przysłówki, przyimki czy zaimki, zawsze zapisuje się z małej litery, niezależnie od kontekstu czy pozycji w zdaniu. Przykład: Ich gehe mit meinem Freund ins Kino. (Idę do kina z moim przyjacielem.)
Wyjątki od zasad pisowni
Istnieją jednak pewne wyjątki od powyższych zasad pisowni. Na przykład nazwy własne, takie jak nazwiska, nazwy geograficzne czy nazwy firm, zawsze zapisuje się z wielkiej litery. Przykład: Berlin, Volkswagen, Schmidt.
Zasady pisowni w przypadku tytułów i nagłówków
W niemieckim tytuły i nagłówki również podlegają specjalnym zasadom pisowni. Ogólna zasada mówi, że wszystkie rzeczowniki w tytułach i nagłówkach pisze się z wielkiej litery. Wyjątkiem są jednak małe przyimki (np. w, z, na), które zapisuje się z małej litery, chyba że są pierwszym lub ostatnim słowem w tytule. Przykład: Die Kunst des Schreibens. (Sztuka pisania.)
Jaka forma pisowni jest poprawna?
Podsumowując, w niemieckim pisownia dużych i małych liter zależy od rodzaju słowa. Rzeczowniki, nazwy własne oraz tytuły zawsze pisze się z wielkiej litery. Czasowniki, przymiotniki i inne części mowy pisze się z małej litery, chyba że występują na początku zdania. W przypadku tytułów i nagłówków rzeczowniki zawsze pisze się z wielkiej litery, a małe przyimki z małej litery, chyba że są pierwszym lub ostatnim słowem w tytule.
FAQ
Jak napisać nazwę własną z dużą literą?
Wszystkie nazwy własne, takie jak imiona, nazwiska, nazwy miejscowości czy nazwy firm, pisze się zawsze z wielkiej litery. Przykład: Hans Müller, Berlin, Volkswagen.
Czy wszystkie rzeczowniki pisze się z dużą literą?
Tak, wszystkie rzeczowniki pisze się z dużą literą. Jest to jedna z podstawowych zasad pisowni w niemieckim.
Czy przymiotniki zawsze pisze się z małej litery?
Tak, przymiotniki zawsze pisze się z małej litery, chyba że są używane jako pierwsze słowo w zdaniu.
Zobacz także:
- Polskich z dużej czy małej – zasady pisowni, która forma jest poprawna?
- Waż z dużej czy małej – zasady pisowni, która forma jest poprawna
- Polish.csv – język polski z dużej czy małej – zasady pisowni, która forma jest poprawna
- Polskie z dużej czy małej – zasady pisowni, która forma jest poprawna?
- Polskim z dużej czy małej – zasady pisowni, która forma jest poprawna?
